Drenaż wentylacyjny jamy bębenkowej

Drenaż wentylacyjny jam bębenkowych wykonuje się w przypadku wysiękowego zapalenia ucha środkowego nie reagującego na leczenie zachowawcze (leczenie farmakologiczne oraz zabiegi przedmuchiwania trąbek słuchowych).

Leczenie operacyjne polega na usunięciu płynu zalegającego w jamie bębenkowej poprzez niewielkie (1,5-2mm) nacięcie błony bębenkowej, a następnie umieszczenie w wykonanym otworze drenu wentylacyjnego. Kształtem dren przypomina mikroskopijną szpulkę na nici z szerszymi kołnierzami po obu stronach wąskiej części środkowej, w której wykonany jest kanał zapewniający przepływ powietrza z przewodu słuchowego zewnętrznego do jamy bębenkowej. Długotrwała wentylacja ucha środkowego jest niezbędna do przywrócenia prawidłowego stanu błony śluzowej jamy bębenkowej i zmniejszenia ilości wydzielanego przez nią płynu.

Założenie drenu wentylacyjnego w uszach wykonuje się przez przewód słuchowy zewnętrzny, pod powiększeniem mikroskopu operacyjnego. U dzieci ten precyzyjny zabieg wymaga krótkotrwałego znieczulenia ogólnego (dożylnego), natomiast u osób dorosłych można wykonać go w znieczuleniu miejscowym. Typowe dreny wentylacyjne najczęściej wypadają samoistnie po upływie 6-9 miesięcy i znajdowane są w przewodzie słuchowym zewnętrznym podczas kontrolnej wizyty u laryngologa. W przypadku drenów zaprojektowanych do kilkuletniej wentylacji jamy bębenkowej konieczne jest ich usunięcie przez specjalistę.

Ze względu na małe wymiary i wagę, dreny wentylacyjne nie są wyczuwane przez pacjentów. Nie ograniczają również w istotny sposób ich aktywności: z drenami można normalnie myć głowę i pływać, uprawiać sport. Zabronione jest jedynie nurkowanie.